کد مطلب:252708 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:210
صورت و سیرت حضرت امام هادی
حضرت امام دهم (ع) دارای قامتی نه بلند و نه كوتاه بود. گونه هایش اندكی برآمده و سرخ و سفید بود. چشمانش فراخ و ابروانش گشاده بود. امام هادی (ع) بذل و بخشش بسیار می كرد. امام آن چنان شكوه و هیبتی داشت كه وقتی بر متوكل خلیفه جبار عباسی وارد می شد او و درباریانش بی درنگ به پاس خاطر وی و احترامش برمی خاستند.
[ صفحه 223]
خلفائی كه در زمان امام (ع) بودند: معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعین، معتز، همه به جهت شیفتگی نسبت به قدرت ظاهری و دنیای فریبنده با خاندان علوی و امام همام حضرت هادی دشمنی دیرینه داشتند و كم و بیش دشمنی خود را ظاهر می كردند ولی همه، به خصال پسندیده و مراتب زهد و دانش امام اقرار داشتند، و این فضیلت ها و قدرت های علمی و تسلط وی را بر مسائل فقهی و اسلامی به تجربه، آزموده و مانند نیاكان بزرگوارش (ع) در مجالس مناظره و احتجاج، وسعت دانش وی را دیده بودند. شبها اوقات امام (ع) پیوسته به نماز و طاعت و تلاوت قرآن و راز و نیاز با معبود می گذشت. لباس وی جبه ای بود خشن كه بر تن می پوشید و زیر پای خود حصیری پهن می كرد. هر غمگینی كه بر وی نظر می كرد شاد می شد. همه او را دوست داشتند. همیشه بر لبانش تبسم بود، با این حال هیبتش در دلهای مردم بسیار بود.
[ صفحه 223]
خلفائی كه در زمان امام (ع) بودند: معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعین، معتز، همه به جهت شیفتگی نسبت به قدرت ظاهری و دنیای فریبنده با خاندان علوی و امام همام حضرت هادی دشمنی دیرینه داشتند و كم و بیش دشمنی خود را ظاهر می كردند ولی همه، به خصال پسندیده و مراتب زهد و دانش امام اقرار داشتند، و این فضیلت ها و قدرت های علمی و تسلط وی را بر مسائل فقهی و اسلامی به تجربه، آزموده و مانند نیاكان بزرگوارش (ع) در مجالس مناظره و احتجاج، وسعت دانش وی را دیده بودند. شبها اوقات امام (ع) پیوسته به نماز و طاعت و تلاوت قرآن و راز و نیاز با معبود می گذشت. لباس وی جبه ای بود خشن كه بر تن می پوشید و زیر پای خود حصیری پهن می كرد. هر غمگینی كه بر وی نظر می كرد شاد می شد. همه او را دوست داشتند. همیشه بر لبانش تبسم بود، با این حال هیبتش در دلهای مردم بسیار بود.